Adaptacija modernizma za potrebe savremene edukacije | Takt Studio

^{Izbor i tekst: Milja Mladenović, mast. inž. urb.}

U okviru rekonstrukcije i adaptacije nekadašnje stambene vile u savremenu školu, projektanti Takt studija vodili su se savremenim čitanjem principa njemačke Bauhaus škole i definisanja prostora jednostavnim formama i bojama. Nadovezujući se na modernističku formu objekta sa polovine dvadesetog vijeka, arhitekti su uspijeli da nekadašnji stil prevedu u sasvim savremeni prostor edukacije i dječije igre.

Pored cijeline modernističke vile, arhitektonski ambijent Njemačke škole u Beogradu čini i aneks koji, zajedno sa originalnim objektom dopunjuje vizuelni izraz prostora i uvodi još čistiju atraktivnu formu u kontekst. Tretmanom fasade kontrastnim toplim tonovima, aneks se vizuelno izdvaja od fasade modernističkog objekta, dok prateći linije pružanja i mirne ravne površine, sa njim čini uravnoteženu i neprekidnu cjelinu.

Projektovanjem objekta u skladu sa principima obrazovanja karakterističnim za njemačku edukaciju, unutrašnji prostori kako prostora škole, tako i prostora vrtića odgovaraju multifunkcionalnim zahtijevima savremenog korišćenja i omogućavaju različite modalitete odvijanja nastave. Suptilnim potezima u neutralnim tonovima unutrašnjem prostoru su date mogućnosti vizuelnih podjela manjih cjelina, koje se mogu, a ne moraju, koristiti kroz različite dnevne režime edukacije.

Prema principima Bauhausa, u enterijeru su korišćene i osnovne boje u kombinaciji sa geometrijskim oblicima kojima su redefinisani odnosi dvodimenzionalnih i trodimenzionalnih prostora, i artikulisane mikrocijeline unutar zajedničkih prostora.

U fleksibilnom korišćenju prostora značajnu ulogu ima i povezivanje enterijera i eksterijera, odnosno dva karaktera prostora za učenje i igru. Prožimanjem ova dva prostora, kako kroz otvore na fasadi, tako i kroz formiranje natkrivenog ambijenta, ostvarena je gradacija prostora, koji omogućava različite nivoe interakcije sa spoljašnjim - prirodnim ambijentom.

Artikulacija prirodnih elemenata na prelazu između enterijera i eksterijera ostvarena je upotrebom drvenih letvica koje oblikuju pogled iz i ka objektu, odnosno kontrolišu osvetljenje prostora, ali i čine prelaz između dvorišta i unutrašnjeg prostora „mekšim“. Uz drvene letvice, postepeni prelaz između prirodnih i artificijelnih tekstura definisan je i u nivou poda, naglašavanjem popločanja od opeke u zoni trijema, čime se upotrebom prirodnog materijala pospješuje interakcija sa spoljnim prostorom.

Akcentovanje opeke ponovljeno je i u drugim popločanim zonama na horizontalnom planu, ali je nastavljeno i na vertikalnom planu upotrebom fasadnih obloga u nijansi terakote, čime je prostoru dodat zemljani ton koji simbolizuje toplinu prostora. Upravo korišćenjem prirodnih tonova i pravilne geometrije, objekat se čita kao struktura koja spaja prirodne elemente i savremenu arhitekturu.

Savremenim čitanjem međunarodno prepoznatljivog arhitektonskog stila, prevođenjem principa edukacije u artikulisanje prostora, i posebnom pažnjom prema arhitektonskim vrednostima modernističkog objekta iz pedesetih godina prošlog vijeka, Deutsche Schule Belgrad pozicionira se ne samo kao smijernica za projektovanje sličnih prostora, već i kao jedinstveni primjer arhitektonskog projektovanja koji suptilnim savremenim detaljima postaje arhitektonski akcenat u modernističkom urbanom tkivu.

Galerija